Czy Gałczyński parzył sobie kawę? A Mickiewicz gotował bigos? Czy Dumas chodził na zakupy? A Miller zmywał? Czy Iwaszkiewicz smażył placki ziemniaczane? A Sartre sprzątał łazienkę?

Dziś już się tego prawdopodobnie nie dowiemy. Odbrązawianie biografii sławnych pisarzy to głównie poszukiwanie informacji na temat ich kochanek, nieślubnych dzieci, homoseksualnych skłonności czy nałogów.

Niektórzy pisarze niewątpliwie prowadzili wygodne życie – czy to dzięki swym zamożnym rodzicom, odziedziczonemu majątkowi, zdobytego sławą bogactwa, czy też dzięki posiadaniu dobrej żony. Wszystkie męczące, codzienne, domowe obowiązki zlecali służbie lub powierzali swoim współmałżonkom. Mówi się, że za sukcesem każdego mężczyzny stoi jego żona lub partnerka i że to dzięki jej pracy na rzecz domu i rodziny mogą oni skupić się na pisaniu. Dom jest posprzątany, obiad ugotowany, ubranie wyprane i wyprasowane, dzieci zaopiekowane, a rachunki zapłacone.

Z licznego grona słynnych pisarzy, myślicieli i filozofów znam tylko dwoje, którzy publicznie docenili swoich partnerów oraz ich pracę na rzecz domu. Co ciekawe, obydwoje tworzyli związki homoseksualne. Gertruda Stein jedną z bohaterek swoich książek, choć nie postacią główną, uczyniła kobietę, która żyła w jej cieniu i prowadziła jej dom. Napisała Autobiografię Alicji B. Toklas, w której zamieściła kilka anegdot z ich wspólnego życia. Dzięki tej książce postać Alicji na trwałe wpisała się w historię literatury. Jerzy Waldorff zapisał w swoim testamencie, że jedynym spadkobiercą jest jego wieloletni towarzysz życia – Mieczysław Jankowski. Ponadto ustalił i obliczył, jaka suma należy się Jankowskiemu za „samodzielne prowadzenie domu”. Po czym uczynił kolejny zapisek w testamencie: „W tej sytuacji zapisu mojego w akcie notarialnym nie można traktować jako spadku na rzecz Mieczysława Jankowskiego, lecz jako częściową tylko spłatę długu, z tytułu jego należności za pracę w moim domu przez tak długi czas. Na co zwracam uwagę władz podatkowych!”.